Oriana: ik ben vele levens op zoek geweest naar de bezieling van de mens. In dit leven heb ik gezocht naar deze bezieling o.a. als pelgrim naar Santiago en in een Boeddhistisch klooster in Engeland.

Omdat ik pijn kende in dit leven wil ik zo veel mogelijk proberen de pijn van anderen te verlichten. Maar ook vanuit een diepe verbinding met de mensen, de dieren, de bomen en de spirits wil ik de Aarde en Haar bewoners dienen.

Als kind bleef ik zeggen, dat ik hier niet thuishoorde, maar bij de Amanayé, een inheemse stam. Toen het internet er kwam en later de mogelijkheid om via internet onderzoek te doen, kwam ik erachter dat de Amanayé geen kinderfantasie waren, maar een inheemse stam die diep in het amazonewoud woont en waar sporadisch contact mee is. 

Het Sjamanisme was en is voor mij een tweede natuur, hoewel ik eerst jaren richting Hekserij studeerde en mijn leven daar naar inrichtte. Hoe meer ik herinner van het Sjamanisme, hoe meer ik mij daarin thuis voel.

Mijn richting in het leven blijkt dienen en helen te zijn. Het dienen is los van religie, als mensen een maaltijd nodig hebben dan krijgen zij een maaltijd, zonder een achtergrond van, bijvoorbeeld, Sjamanisme, of spiritualiteit in het geheel. Het helen is in het kader van het Sjamanisme. Niet alleen vanuit mijn opleiding, maar ook vanuit wat ik mij herinner en wat voor mij bekend is.